داستان چای
داستان چای
داستان چای، چای نوشیدنی نشاط آور می‌باشد که ریشه در تاریخی کهن دارد. بوته چای برای نخستین بار در چین در حدود پنج هزار سال پیش شناخته شده است. پس از آن به تدریج خواص غذایی ، درمانی و حتی صنعتی آن در رنگ آمیزی کشف گردیده است.
چای در کمتر از دو قرن پیش توسط یکی از رجال آن دوران به نام کاشف السلطنه وارد ایران شد.
چای یک منبع طبیعی از کافئین و آنتی اکسیدان‌ها است و تقریباً اثری از چربی، کربو هیدرات و پروتئین درآن یافت نمی‌شود.
چای مرغوب دارای طعمی مطلوب است که گس و تلخی خاصی دارد.
در طول سال علی‌رغم اینکه بوته چای دمای کمتر از صفر درجه را نیز تحمل می‌کند ولی این بوته همیشه سبز از جمله درختان مناطق گرمسیر و مرطوب می‌باشد. برگهای چای در سه نوبت بهاره ، تابستانه و پاییزه از بوته‌‌های چای برداشت می‌شود ؛ کیفیت چای تابع عوامل مختلفی از قبیل : نوع و سن بوته چای ، ارتفاع منطقه کشت از سطح دریا ، شرایط آب وهوایی ، فصل برداشت و روش فراوری چای می‌باشد.
معمولاً برگهای چای را پس از فرآوری بر اساس اندازه آن به صورت کلی زیر درجه‌بندی می‌کنند.
- قلم : (که به صورت برگهای کشیده و درشت می‌باشد) معمولاً مقدار گسی(تلخی) آن بیش از انواع دیگر و کم رنگ‌تر می‌باشد.
- شکسته : که به صورت شکسته درشت و زرین تقسیم می‌شود و نوع مرغوب آن شکسته زرین یا شکسته زرین ممتاز نامیده می‌شود.
- باروتی : که اندازه آن از نوع شکسته نیز کوچکتر است.
- کله مورچه : یا CTC که بیشتر مصرف آن در چای‌های یک نفره یا تی‌بگ (Tea Bag) است بدیهی که چای خوب معمولاً به صورت تی‌بگ عرضه نمی‌شود.
برای دم کردن چای بهتر است:
- ابتدا قوری خالی را گرم کنید.
- سپس به ازای هر نفر 2 تا 3 گرم چای خشک در نظر گرفته شود و به آن آب جوش اضافه شود.
- بر اساس درجه بندی چای زمان دم کشیدن برای چای قلم (حدود 15 تا 20 دقیقه) چای شکسته (5 تا 10 دقیقه) و چای باروتی کمتر از 5 دقیقه می‌باشد.
فراموش نکنیم:
- که چای جاذب رطوبت و بو می‌باشد. بنابراین باید دور از نور و در محیط خشک نگهداری شود.
- چای خوب باید:
لب‌دوز ، لب‌سوز و لبریز باشد.
- مشک آن است که خود ببوید
نه آنکه عطار بگوید
بنابراین با نوشیدن اولین جرعه چای به کیفیت آن و داستان چای پی می‌برید.
